Ik zie het (niet)! Een gevolg van refractieafwijking

Steeds meer mensen gaan slechter zien, mede doordat we allemaal zo veel naar onze schermen kijken. Maar hoe zit het eigenlijk met de ogen en de zogeheten refractieafwijkingen?

Verziendheid & Bijziendheid

Er zijn twee grote groepen te onderscheiden, verziendheid en bijziendheid. Bij verziendheid, in de oogheelkunde hypermetropie genoemd, is er sprake van een refractieafstand waarbij het brandpunt achter het netvlies (retina) ligt. Dit zorgt ervoor dat je dichtbij niet meer scherp kan zien. Ook krijgen mensen last van vermoeidheid en hoofdpijn. Houd er rekening mee dat deze afwijking niet precies hetzelfde is als ouderdomsverziendheid (presbyopie). Daarbij kunnen ouderen dichtbij ook niet meer scherp zien. Het verschil zit hem in de oorzaak. Bij presbyopie is het accommodatievermogen (aanpassen van de sterkte van de ooglens) van de lens verminderd ten opzichte van een refractieafwijking bij hypermetropie. Een convexe (plus)lens kan een uitkomst bieden om weer scherp te kunnen lezen.

Refractieafwijking bij bijziendheid

Bij bijziendheid (myopie) kunnen mensen in de verte niet scherp zien doordat er een refractieafwijking is waarbij het brandpunt voor het netvlies ligt. Het niet scherp zien kan verholpen worden door een concave (min)lens te dragen in de vorm van een bril of lenzen. Ook zou laserchirurgie een optie zijn indien iemand ouder is dan 18 jaar.

Cilinderafwijking genaamd astigmatisme

Daarnaast kent men in de oogheelkunde ook de term astigmatisme (cilinderafwijking). Hierbij is er sprake van een refractieafwijking waarbij het licht in verschillende brandpunten samenkomt in plaats van in een. Deze mensen zien zowel veraf als dichtbij onscherp. Ook kunnen ze beelden dubbel gaan zien. Er is een cilindrische lens nodig om het beeld te corrigeren.